Er wordt een 3D scan van de voeten gemaakt.
De basis waaruit de zolen worden gefreesd, worden ‘zolenbroodjes’ genoemd. Er zijn verschillende materialen qua hardheid en maat als basis voor de zolen.
De ‘zolenbroodjes’ worden op het blauwe matje gelegd, door een vacuümpomp worden ze op hun plaats gehouden.
Een close-up van de frees. Links is de zool klaar. De frees begint net aan de rechterzool.
Met behulp van een lintzaag wordt het restmateriaal van de zool verwijderd.
Om de zolen af te werken moet er afdekmateriaal overheen. Voor zolen die in het dagelijkse leven worden gebruikt is dit vaak leer, maar er kunnen ook diverse soorten kunststof worden gebruikt.
Het afdekmateriaal wordt op de zool geplakt.
De zolen zijn klaar om aan de patiënt te worden afgeleverd.
De zolen worden netjes in de afleverdoos gedaan.
Tot slot worden de instructies gegeven en een controle afspraak ingepland.
Het modelleren op de computer van de zolen gebeurt in de praktijk, waar alle gegevens van de patiënt zijn. Dit gaat drie dimensionaal, zodat er exact op het beeld kan worden gezien hoe de zolen eruit komen te zien.
De gegevens worden elektronisch naar het zolenlaboratorium verzonden.
De zolenbroodjes worden in de freesmachine gelegd.
Na het sluiten van de beschermkap gaat het apparaat frezen.
Beide zolen zijn volledig machinaal gefreesd. Ze worden uit de freesmachine gehaald om verder te worden bewerkt.
Op een slijpmachine wordt de zool geheel afgewerkt om de scherpe randjes glad te slijpen.
De zolen en afdekmateriaal worden met lijm ingesmeerd.
Het overtollige afdekmateriaal wordt afgeknipt.
Na een laatste dubbele check kunnen de zolen worden klaargemaakt voor aflevering.
De zolen worden bij de patiënt in de schoen gepast bij het afleveren. Eventueel worden ze op maat geknipt.